Bir şekilde paylaşmış bulunduklarımdan daha

Gider ayak yazarım. İsterim ki engel olmasın hayatım. Kafiye bulmak kolay. Her uyanı yazarım. Nerde sanat? Felsefe edebiyat! Boşver sen redife bak! Sana herkes yazar. Bir ben susarım… Yaklaştığı zaman ölüm, Belki duyulur diye sesim, Karalamalarımı hatıra için paylaşırım. Hele ikinci sınıf bir ülkede siyasetçi, futbolcu, şarkıcı olmak lazım. Yaşarken para etmez şiir resim…

….

Sözlerimden bıkarsan, Aynaya bak şarkı söyle… Ama eski şarkılardan olsun, Zamane şarkıları piç… İlham perimi beğenmezsen, gözlerini kapatıp söyle… Sesimden de bıkarsan, bir şiir kitabı aç… Eğer bir müzik duyuyorsan, ve aklına geliyorsam… Yine de benden bıkmışsan, Kendi kendine söyle…

….

Ben de değiştim… Yazdım da ne buldum? Ekmeğini de yemedim… Ne hovardalık ettim, Ne de doydu karnım… Ben de yazmam! Bu çağda hem! Ah olsa param, Uyak da aramam! Ölçü kim? Ben kim? Ama kime ne anlatayım? Olmasın varsın parlatacak çevrem! İstemem artık kalsın sesim! Gel! Birlikte göçüp gidelim?

‘Ne kadar ekmek, o kadar köfte’ Sonuçta etmenlerden biri de çevre. Veri azaldıkça basitleşiyor her hece. Ve iki satırlık bilgime, Yaşanamayanlar da eklenince, Sırf bunun için yaşadıklarımı düşününce, Değersizleşiyor her şey gözümde…

Bir de boğuyorum kendimi kalıplara, ölçülere… Oysa belki kolaydı yazmak özgürce… Mübalağa da bir sanat! Ne doldurur yerini? Hayallerimden de ötedeysen, ne yazılabilinilir? Sen, senin yerini doldurabilir misin? Yoksa ben senin yerine birini koyabilir miyim? Yoook! Sen de kal! O da gelmesin!

….

Kimsesiz

Bizi kimse sevmedi

Geceler boyu bekmedi

Derdimizle dertlenmedi

Acımızı görmedi

Yaşımızı silmedi

Kimseden değer görmedik

Kimsenin omzuna yaslanmadık

Kimsenin de peşinden koşmadık

Hiç alnımızdan öpülmedik

Bir dala tutunmadık

Düştüğümüzde kaldırılmadık

….

Bitecekmiş?

Geçip gidip yitecekmiş?

Sonu gelmiş?

Devri âlem olacakmış?

Hayatımıza kim ne katmış?

Alıp gidecekmiş?

Ne yandaşız ne yoldaş

Dünyadan geçen bir vatandaş

….

Ne Veli ne de deli

Ne İstanbul’u dinler kapalı gözleri

Ne de nota bilir söver Leyla’ya Neyzen gibi

Bazen bir şeyler karalar sanki anlar gibi

Cehennem değil hakkı cennet ondan kurtuldu

Bu yalnızlığının hamuru kimbilir nerde yoğruldu

Meleğin onla işi olmaz şeytan peşinde yoruldu

Dereyi geçti de bir kaşık suda boğuldu

Bazen deli bazen de veli Nuri

Gariptir sövmeden karalar gelmişi geçmişi

Bir hatıra bir yâdigar olarak Osman Nuri

Manisa’lı (…) tanıyıp bildiğini sandığın biri

….

Acı

Ekmek, su, biraz tuz. Kutsal olan ne varsa çiğneyip yutmuşuz. Her şey gelip geçici unutmuşuz. Bâki olan ruhumuzun yalnızlığından yorulmuşuz. Hangi bedende mutlu olmuşuz? Üç gün orda beş gün burda sürünmüşüz. Varsa yoksa mutluluk! Biz acıyı paylaşmayı unutmuşuz…

_x_ ikinciye yazıldı

İşte tam bu zamanlarda gelen bir ağrı var. Karşı konulmaz bir his beni sarmalar. Ne yaşadın? Ne gördün? Yazılabilinir ne var? Olmasa hayalin yaşamak neye yarar? Fısıldamazsa kulağına kim ne yazar? Suskunlugun kime ne yazar? Ordan burdan alıntı, çalıntı duygular
-Osman nuri

Xte paylaşılmış bulunulmuşlardan Labirent

Söz bitti. Saat, bu saat. Durup düşünmek için geç. Vazgeçmek için de çok geç. Her yol ayrımında başka dem. Labirentin içinde karşılaşıp durmak da dem. İşte bir sapak daha! Sen sola, ben sağa! Birimiz bir yol bulsa diğerimiz feda….

+…..

Kötüsü (x’te yazmışım öncelerde)

Karanfiller menekşeler güller Bunlar hâlen güzel günler Ufak tefek sıyrıklar Kimlere harcanmış yıllar Kırk kırkbeş elli Gelecek dünden belli Aklı hâlen ince belli Güzü var hazanı var Bir yârenin selamı var Dert etme bu da geçer İleride daha kötüsü var.

Bilgi beni özgür kılar

…..

Çok zaman kaybettim Ve biraz da inanç Tuzlu su içip susamak gibi biraz Aklım senle doluyken hıncahınç Yalnızca yalnız yaşamak gibi biraz Yanılgı yanımsatma yorumlarınız gibi biraz Biraz daha bilgiye ihtiyacım var Bilgi beni özgür kılar.

Kıyamete dek(paylaşılınmış bulunulmuş bir şeyler daha)

Evrendeki her şey gibi dönüşüyorlar İçlerindeki karanlık ışığı emiyor Işık asla kaynağına geri dönemiyor Yolun başında var olan ışık sonundaki karanlığa teslim Umut inanç belirsizlik sonlu sonsuzluğun içinde dengede tutuyor onları asla sahip olamayacakları sonsuzluk

+-……

İyilik güzellik varlık başlangıcı ve sonu olana ne kadar da emanet? Sonlu varlığından geriye kalacak irade de ödünç Ruhun ne cennetin krallığına ne de cehennemin dibine ayit

+….

….+-_

Her şey güzel olmayacak

Belki yalnız kalacağım kalabalıklar ortasında

Etrafımdan zaman da akıp geçecek

Öylece kalacağım tadilat edilemez ruhumla

Her şey çürüyecek

Sevgi dolu kalbim bile

Ruhuna aşık ruhum hep kalacak

Yalnız sana ayit yalnız seninle

+-_………

Yasa(bu da bir şekilde bir yerlerde paylaşılanlardan)

Bir galaksi bir yıldız sistemi tıpkı atom çekirdeği ve protonlar gibi süzülürken dengede karanlık madde evrende sararken her şeyi bir süper nova gelip silip geçti etrafında döndüğümüz güneşi Bir noktadan oluşup büyüyen evrende etrafımızı bilmediğimiz bir yasa sardı

+….

Hiçliğin içinde süzülen Hiçbir dengeye sisteme amaca bağlı olmayan Varlığının etkisi evreni ilgilendirmeksizin var olan bir beden Rolü kaos karmaşa kargaşanın dengesinde bir beyin Ve ızdırabı bedeni olan bir ruh Kim anlayabilir?

-…..+

Şüphe

Öyle bir yerdeyim ki; ne gece örter üstümü, ne de güneşin ışığı kör eder düşmanı.

Öyle bir dardayım ki; zaman bile körelir de kesemez acımı.

Ne yaparım ben bu cüzzam gibi kemirgen kararsızlığı?

Her yerimi sarıp sarmalamış bitmeyen bir endişe, kaygı

+…….

şubat.2010 facebook

Kırıp attığın kalbim senin, kalan kırık kalem benim

Söylemediğim sözler senin, yazarken titreyen el benim

Paylaşmadığın her dakika senin, benden çaldığın anlar benim

Saf temiz sayfa senin, karalarken ağlayan benim

Bunuda paylaşmış bulunmuş unutmuşum. Sitenin lisanslama özelliğine alalım.

Sevme eyleminden uzak ihtilaller
Aşk devrimine terörden engeller
Kalp iktidarını sarmışsa hainler
Tek sadık seven artık şehitler

Dokunsun

Bağlanmaya yetecekken tek bir teli
Geçip gitti saçlarından gelen esinti
Dokunsun kalbine ruhumun emeli
Bu yazılmış her karakterin sitemi
**
Nazik ve küçüktü değmediğim elleri
Yumruğu kadarmış insanında yüreği
Sabittir silinmedi mazide belgeli
Son satır son Duygu Elveda demeli

Hikaye

Bilirim birkaç mutlu aşk hikayesi
Çocuk masallarından ibaret hepsi
Hüzün tatlı hasret büyülü sanki
Şiirlere konu tutkunun efsanesi
***
Yaşanmış mı bilinmez bir nebzesi
Anlatılan hayaller umutların özentisi
Gerçek gizli hasıl olmasın diye belki
Aklın kurgusundan kalbe tuzak etkisi

Senlik Benlik

Ayık olduğunda yanımda olsan da uzaktasın
O kadar uzaktasın ki aramızda senlik benlik var
Sen tek başına ben olmadıkça bana erişemezsin
Aşk yolunda sen, ya sen olursun ya da ben
Mevlana

***
Ayıklar var elinde şarap şişesi sarhoş olmaz
Sarhoşlar var bir eli sema’da Hakk’a doymaz
Nuri ÖZEN

Kedi

Hırçın bir kedi Klasik feministlikleri
Olası ihtimalleri Muhtemel hayalleri
Yakıp yıkan karma karış halleri
Umarsız tavırları Uslanmaz karakteri
Susmadan redleri Konuşmadan tripleri
Gelmeden gitmeleri Kavuşmadan terketmeleri
İsyancı kalbi İçinde bir asi
Yinede herseyi örten bir ruhu vardı…

Hayal Şehir

Üzerine benim  yazmaya korktuğum şehir
Fatih’e bile kalmadı, nerondanda kıskanç yer
Kimler düzmedi ki adına şarkılar türküler şiirler
Adını anmam dudaklarım çatlak mühürlüler
İçten içe yanarım, yazmam tövbeli eller
*
İstesem olmaz ki mürekkep kadar kirli sular
Ciğerin sızlar çeksen, sigara dumanı havalar
Gezmem dolaşmam engel kuru kalabalıklar
Dudaklar çatlak, nefessiz ruhumda anarşi kaoslar
Gizli gizli beslerim içimde, masallardaki şehir
*
İslambol kalmadı bari adı olsa islambul
Ciğeri temiz insanlar yüzse içse suyundan
Yine su kaplumbağaları bırakılsa sırtında kandil
Yazmam mı ki? Adına O zaman desten
Kıtalar bile kafiye tutmaz asya avrupa hayal
********Hayal Sehir*******

Kara

Aklımda rengarenk kara bir sevda
Olsada bir ışık, yürüsem bu yolda
Kalmasa karanlık, küçük bir nokta
Aşkı bulsak, soyut sonsuzda

Hayaller birleşsede şarkılarda
Söylese yürekler dile gelse konuşsa
Çınlasa kulaklar mutluluk yayılsa
Şiirler notalar kavuşsa gerçek olsa

Peri

Peri getirdiğin nedir?
Anarşi ve kaosla sevişen kelimeler
Avuntuda boğulmuş dinginlik, huzur
Ruhumun yalnızlığından itiraf, kusur.!

 

Peki o nefesimi kestiğin kelimeler?
Çılgınca sarf ettiğin, tatlı sözler
Kulağıma fısıldadığın doyumsuz mutlu sesler
Hasretim peri, özlediğim sakladıkların var.!

PARADOX

İhtiyaç bu anlatmak dilde sözde değil
Dimağımdan dökülmüyor kelimelerde değil
Çaresiz kalıyorum yine de yazıyorum
Küçük çocuk bu oyunlar oynuyor elde değil

 

Beceremiyorum da üstelik kalem bende değil
Saçmalıyorum bu paradoks; kalpte değil
Çaresiz kalıyorum yine de yazıyorum
Deviriyorum cümlelerini anlattığı histe değil